Dat is voor deze periode even mijn motto. Ik weet dat het anders hoort, maar ik doe soms graag iets wat niet hoort 🫣 . Ik raas namelijk van het ene naar het andere, ik heb zoveel ideeën, ik wil heel veel tegelijk doen, ik wil controle over hoe alles loopt. En dan wil ik het ook heel graag goed doen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor anderen.

Ik ben dus eigenlijk telkens kleine sprintjes aan het trekken, waardoor ik te snel mijn energie verbruik en alleen maar aan het jagen ben 😬 . Ik zie niet wat er om me heen gebeurt, ik heb eigenlijk nooit een volledig opgeladen batterij en ik vind niet de echte rust waar ik eigenlijk wel naar verlang.

Zou ik het ook anders kunnen doen? Ja dat denk ik wel. Ik ga het ieder geval proberen. Stoppen met najagen en starten met achterover leunen. Af en toe even niks doen. Af en toe even de handrem aan en de versnelling in z’n vrij zetten. Af en toe even stilstaan. Ik ga gewoon beginnen met af en toe, dat is al heel wat dacht ik zo. En dan kijken wat er gebeurt. Ik denk stiekem dat ik dan juist vooruit ga 😉 .

Genieten van het moment. Genieten van de lieve mensen en dieren om mij heen. Genieten van wat mijn zintuigen ervaren. Genieten van wat er op mijn pad komt. Dat klinkt eigenlijk wel iets wat bij mij past toch?